-
1 елсіз
См. также в других словарях:
дой дала — Қ орда., Қарм.) иен дала, елсіз дала. Жақсы адам бір анадан, Жаман адам д о й д а л а д а н Қ орда., Қарм.) … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
маң дала — (Сем.: Аяг., Мақ., Ұрж.; Жамб.: Шу, Мойын.; Гур., Мах.) елсіз, мидай дала. Олар м а ң д а л а д а жүр (Сем., Аяг.). Жүре жүре м а ң д а л а ғ а кез болыпты (Гур., Мах.). Жер сауырын көрді де, Қоныстансаң болар деп, М а ң д а л а, ен су байсалды… … Қазақ тілінің аймақтық сөздігі
